"ตวล สเลง" เป็นชื่อของคุกสมัยที่เขมรแดงครองประเทศ ดั้งเดิมคุกนั้นเป็นโรงเรียนมาก่อน ตวล สเลง มีชื่ออีกอย่างหนึ่งว่า s-21 (Security Office 21) ใช้กักขังและขู่เข็ญคนที่คิดว่าเป็นศัตรู หรือเป็นกบฏต่อประเทศชาติและรัฐบาล ทุกภูมิภาค ทุกระดับชั้น รวมถึงประเทศเพื่อนบ้าน โดยจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ผู้ถูกคุมขังสารภาพผิด และลงท้ายด้วยการฆ่า จุดหมายปลายทางของนักโทษทุกคนในนี้ ทางเดียวที่จะออกไปจากคุกแห่งนี้คือ การสิ้นลมหายใจ แต่กว่าที่จะถึงเวลาได้ออกไปนั้นต้องเผชิญกับการกระทำที่ทารุณ โดยเหล่าบรรดานักโทษจะถูกทรมานด้วยวิธีการต่างๆ นาๆ
ตวล สเลง ถูกล้อมรอบด้วยสองเท่าของแผ่นเหล็กลูกฟูกและลวดหนามหนาแน่นคุกทรมานนักโทษแห่งนี้มาได้ดัดแปลงมาจากโรงเรียนมัธยม ในด้านหน้าของอาคารทุกหลังเหล่านี้มีตาข่ายของรั้วลวดหนามหนาแน่นซึ่งทำให้ทุกคนซึ่งพยายามที่จะกระโดดลงจากด้านบน ผนังของเรือนจำตรงห้องทรมานเป็นกระจกที่จะติดตั้งเพื่อลดเสียงกรีดร้องของจากนักโทษในระหว่างการทรมาน มีการค้นพบหลุมฝังศพของสิบสี่ศพโดยแนวร่วมแห่งชาติรอดจาก Kampuchea (UFNSK) เมื่อ 7 มกราคม 2522
ส่วนใหญ่ตามร่างกายถูกทรมาน สิบสี่ศพสุดท้ายถูกฆ่าโดย เจ้าหน้าที่ S-21 ก่อนที่พวกเขาหนีไป เสาไม้ในพื้นที่สวนซึ่งครั้งหนึ่งเป็นศูนย์กลางของที่นักเรียนใช้ในการออกกำลังกาย ถูกปรับไปเป็นอุปกรณ์ที่ทรมานต่างๆ โดยจะผูกมือทั้งสองของนักโทษที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขาด้วยเชือกและยกให้คว่ำลงซ้ำ ๆ จนกว่าพวกเขาจะหมดสติไปแล้ว ยามจะจุ่มหัวนักโทษลงในถังที่เต็มไปด้วยน้ำปัสสาวะ เพื่อบังคับให้เหยื่อได้สติ
จำนวนนักโทษที่ถูกขังในคุกตวล สเลง แห่งนี้ พ.ศ. 2518 จำนวน 154 คน ,พ.ศ. 2519 จำนวน 2250 คน , พ.ศ. 2520 จำนวน 2350 คน , พ.ศ. 2521 จำนวน 5765 คน นักโทษตัวเลขเหล่านี้ไม่รวมถึงจำนวนของเด็กที่ถูกฆ่าโดยเขมรแดงซึ่งเป็นที่คาดว่าจะเกิน 20,000 คน ระยะเวลาของการจำคุกอยู่ในช่วง 2-4 เดือน
แต่สำหรับบางคน "นักโทษการเมือง" การทรมานอาจอยู่ระหว่างหกและเจ็ดเดือน ตลอดระยะเวลาดังกล่าวมีชาวกัมพูชาเสียชีวิตมากกว่า 2 ล้านคน จากความอดอยากและการใช้แรงงานหนัก หรือถูกสังหารโหดฐาน ที่เป็นศัตรูของรัฐ บริเวณโดยรอบคือสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ที่บอกเล่าเรื่องราวอันเจ็บปวดในอดีต เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นระยะเวลาเกือบ 5 ปี ความทรมานของคุกแห่งนี้ถึงได้จบลง จากจำนวนนักโทษที่ถูกนำตัวเข้าไปคุมขังและทรมานในคุก มีเพียง 3 รายเท่านั้นที่รอดชีวิตออกมา โดยหนึ่งในนั้นคือผู้ที่ถ่ายทอดชีวิตความทรมานให้ได้ทราบกัน
สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ เรือนจำตวล สเลง ในกรุงพนมเปญ ซึ่งปัจจุบันพื้นที่ส่วนหนึ่งได้รับการแปรสภาพให้เป็นพิพิธภัณฑ์ "สงคราม" สร้างบาดแผล ทิ้งร่องรอยความเจ็บปวดทั้งทางกายและจิตใจแก่มวลมนุษยชาติ ในหลายๆ สงครามที่ผ่านมา จึงเป็นบทเรียนที่ควรค่าแก่การศึกษาสำหรับคนรุ่นหลัง เพื่อยับยั้งต่อต้านไม่ให้เกิดสงครามขึ้นอีก
ทั้งนี้ อนุสรณ์สถาน ตวล สเลง ใช้งบประมาณในการก่อสร้างราว 90,000 ดอลลาร์สหรัฐ ( ราว 2.97 ล้านบาท ) โดยได้รับความอนุเคราะห์ด้านงบประมาณจากรัฐบาลเยอรมนี โดยทั้งสองประเทศมุ่งหวังร่วมกันว่า อนุสรณ์สถานแห่งนี้นอกจากเป็นสัญลักษณ์รำลึกถึงเหตุการณ์ครั้งนั้นแล้ว จะเป็นเครื่องเตือนใจให้แก่ชนรุ่นหลังว่า กัมพูชาจะไม่หวนกลับคืนสู่ "ยุคมืด" เช่นนั้นอีก ซึ่งทางรัฐบาลเปิดให้เข้าชมทุกวัน เวลา 07.00-11.30 น. และเวลา 14.00-17.00 น. โดยค่าเข้าชมประมาณ 2 ดอลลาร์สหรัฐ
